ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
1943-2017
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Αφού τελείωσε τις σπουδές του στα οικονομικά γνωρίζεται με τον ιμπρεσιονιστή καθηγητή Α. Ανδρεάδη και για τρία χρόνια μαθητεύει στο ατελιέ του. Στήν συνέχεια φεύγει στο εξωτερικό και παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής στη σχολή της Κοπεγχάγης.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1943. Αφού τελείωσε τις σπουδές του στα οικονομικά γνωρίζεται με τον ιμπρεσιονιστή καθηγητή Α. Ανδρεάδη και για τρία χρόνια μαθητεύει στο ατελιέ του. Στήν συνέχεια φεύγει στο εξωτερικό και παρακολουθεί μαθήματα ζωγραφικής στη σχολή της Κοπεγχάγης.
Έχει παρουσιάσει τη δουλειά του σε ατομικές εκθέσεις στις γκαλερί Μορφές, Κάραβελ, Πέτρα, Φάρκα, Εύα, Ζυγό Ηρακλείου και έχει λάβει μέρος σε πολλές ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό (Βρυξέλλες, Παρίσι, Ζυρίχη, Κοπεγχάγη, Μιλάνο, Μόναχο).
Είναι σχετικά λίγες οι περιπτώσεις που η πρώτη επαφή με καλλιτεχνική προσπάθεια πείθει τόσο τον απλό θεατή όσο και τον ειδικό μελετητή για το εκφραστικό περιεχόμενο της. Η αίσθηση του μνημειακού, η άνετη οικοδόμηση του χώρου, η θαυμαστή ακρίβεια του σχεδίου, η ζωντάνια των μοντέλων αποτελούν τα βασικά χαρακτιριστικά της δυνατής τέχνης του ζωγράφου Άγγελου.
Τα θέματα του Άγγελου είναι παρμένα από τον άνθρωπο, την καθημερινή ζωή με τις ευχάριστες και κούραστικές πλευρές της ζωής των χωρικών, των ανθρώπων της θάλασσας και της πόλης. Ο κόσμος του βιοτικού μόχθου βρίσκει στους πίνακες την αυθεντική έκφραση του. Κάθε έκφραση του ζωγράφου είναι μία εκδήλωση λατρείας και σεβασμού προς αυτά.
Οι συνθέσεις χαρακτηρίζονται από συγκρατημένο πάθος, από βαθειά εσωτερικότητα, η δε επινοητικότητα του είναι ανεξάντλητη, η έκφραση του δύναμη μοναδική και οι προσωπογραφίες διακρίνονται για την πειστική ψυχολογική διείσδηση τους.
Ο καλλιτέχνης αναπτύσσει μέσα από τη δουλειά του την αλήθεια, την ομορφιά, την πραγματική έκφραση. Αιχμαλωτίζει τον ειδικό χαρακτήρα κάθε ανθρώπου και κατορθώνει να τον αναλύσει. Ανακαλύπτει την εικόνα του κόσμου που τον περιβάλλει σαν ανεπαρκή εφόσο δε μεταβληθεί σε’ εικαστικό βήμα. Έτσι απεικονίζει το αίσθημα του και το διοχετεύει σε εικόνες στις οποίες ολοκληρώνεται ο ίδιος.
Τα χρώματα εναλλάσονται και δένονται μεταξύ τους με τρόπο που δεν κουράζουν το βλέμα καθώς περνά από πίνακα σε πίνακα. Οι φιγούρες δένονται με τα φωτεινά χρώματα του ουρανού, με το πράσινο του τοπίου. Τα χρώματα τους, χρώματα καθαρά Ελληνικά. Ούτε υπερβολές ούτε παραλείψεις. Η ομορφιά στο φυσικό της.
Το σχέδιο και το χρώμα συνταιριασμένα δίνουν ένα αρμονικό σύνολο που αναδεικνύεται σε μια σωστή αρχιτεκτονική διάταξη των αντικειμένων.